Bij een zwangerschap die zover gevorderd was, heb je de mogelijkheid om je kindje te begraven. Dat gaan we doen zodat we afscheid kunnen nemen. Gewoon Yves en ik. Geen dienst, enkel een asverstrooiing op de kinderweide.
We willen geen begrafenis of geen urne laten plaatsen. Het idee vind ik een beetje raar, ook bij andere overlijdens trouwens. Om iemand die is gestorven toch nog ergens een plaats toe te kennen. Zo kan je toch geen afscheid nemen? Het lijkt dan alsof je geen echt afscheid neemt, je hebt behoefte aan een plaatsje waar je naartoe gaat om degene die gestorven is, te herdenken.
Voor ons hoeft dat niet. Onze Stan zit perfect op de enige plaats waar hij moet zitten. In ons hart. Voor altijd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Ik wens jullie veel sterkte. Het hart is een mooie plek om een kindje te bewaren. Voor altijd.
Stan is een prachtige naam, die perfect past bij Jules, Yves en Goele. In jullie hart ... in mijn gedachten ... ook daar krijgt jullie Stan een plaats. Veel liefs vanwege Iris en Co
Samen kan én wil je vrolijk de hemel bestormen,
Tot bloed ophoud met stromen en droefheid binnensluipt.
Afscheid is pijnlijk wanneer zelfs welkom niet mogelijk was.
Nu is er verdriet maar morgen is je hart een ietsiepietsie groter !
Ik zou jullie willen omhelzen, knuffelen, troosten en ben in gedachten zeker bij jullie. Kleine Stan, ons tweede kleinzoontje die we niet over zijn hoofdje konden strijken ! Ook in mijn gedachten heeft hij een plaats verworven. 's Avonds zie ik een nieuw klein sterretje aan de hemel fonkelen, zou hij dat zijn ?
Heel veel liefs van
Papa
een leven nog zo klein en pril
een leven nog zonder eigen wil.
Nog veilig geborgen in moeders schoot vond jij in rust de stille dood.Je had al zoveel weken volbracht waar te tevergeefs op hebben gewacht .
Veel sterkte toegewenst .
ma en pa
Een reactie posten