Gisteren had ik licht bloedverlies. Heel licht, slechts twee keer een beetje, maar dat was genoeg om de moed in mijn schoenen te laten zinken. Alsof er een onzichtbare elastiek rond mijn hart werd gespannen. Het begin van erger.
Uiteindelijk toch de slaap kunnen vatten van pure vermoeidheid.
Vandaag had ik bij het opstaan weer een paar druppeltjes bloedverlies. Dat was al, geen druppel meer de rest van de dag. Maar wel om het halfuur naar het toilet gelopen om te kijken. Het voelt ook aan alsof ik bloed verlies, maar gelukkig is het niet (meer) zo. Ik durf weer een beetje hopen dat dit goed gaat aflopen.
Maar er zijn nog zaken die mij op de been houden. De vorige zwangerschap, toen het misliep, had ik geen zwangerschapssymptomen vanaf de dag voor ik bloed begon te verliezen. Nu zit ik al de hele dag stiekem op het toilet aan mijn borsten te voelen of ze nog pijn doen (een beetje), ik ruik alles nog zeer scherp, ik werd vanmorgen wat misselijk na mijn ontbijt, ik werd gisteren echt misselijk van de beuling die Yves naast mij in de zetel opat (heb hem naar de keuken verbannen met dat onding). En tenslotte: na 2 maanden dieet en sport kan ik mijn onderbuik opeens niet meer intrekken. Nu al niet meer. Als dat zo blijft (laat ons hopen) dan heb ik al een serieuze buik op 3 maanden zwangerschap.
Fingers crossed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten